7 Ekim 2011 Cuma

Ve yeniden yorumlamaktır hayatı her yeni günde...




Sevmek dokunmaktır
İnsana, eşyaya, dokuya, ruha...
Minik bir dokunuşla hissetmektir hayatı, kendince...
Sevmek sarılmaktır, bazen sarınmaktır.
Özendir, inceliktir, zarafettir...
İlmek ilmek el emeği, göz nurudur.
Kendi kanatlarıyla uçmaya hazırlanan güvercin heyecanıyla
Bir genç kız saflığında, tatlı bir düş,
Ve onun çeyiz sandığından çıkan nadide bir parçadır kimi zaman;
Kullanmaya kıyılamayan...
Üzerinden yıllar geçse de bazen;
Eskimeyen, değerini yitirmeyen bir an, yüreklerde bir iz.
Düşündüğünüzde yüzünüze yayılan tatlı bir tebessümdür sevmek.
Ve sevmek, eskimesine izin vermeden,
Her sabah tatlı bir heyecanla uyanmak,
Hergün yeniden başlamaktır ilk günmüş gibi,
Ve yeniden yorumlamaktır hayatı her yeni günde...
Zevkli, özenli, ince bir dokunuşla...


Her yeni gün yeni bir başlangıçtır, temiz bir sayfadır. Oğlumda her yeni günde farklı bir yorum katıyor hayatıma. O'nunla birlikte yeniden öğreniyorum hayatı, tadını çıkarıyorum doyasıya. Geçen gün okulda sarelleli bisküvi vermişler, aman allahım nasıl mutlu olmuş anlatamam. Küçücük şeylerden tekrar mutlu olmayı öğreniyorum, eskiden olduğu gibi. Yenileniyor hayatım her gün yeniden. "Çok heyecanlıyım okula gittiğim için annecim" demesiyle başlıyorum yeni bir güne. "Çok bekletme seni annecim" demesiye akşam ediyorum içimdeki sevgiyle. Kucağımda bütün günün yorgunluğuyla dalmasını izliyorum hayranlıkla... 

Sevmek içimizde daima... 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder