Bir arabam bile yok

Hay allahım ya ne zor işmiş bu araba almak. Neredeyse iki aydır araba bakıyorum. Normalde arabayla hiç alakam yoktur. Hiç bir şeyinden anlamam ama bu iki ay içinde baya bilgi sahibi oldum. Modeli, benzinlisi, lpglisi, otomatik vitesi, manuel vitesi, yarı otomatiği, kmsi, kaputu, çelik jantı, abssi, kış-yaz lastiği, triger kayışı, daha bunun gibi pek çok şey:)))

Neyse işte benim beğendim bütçeyi aşıyor, bütçeme uygun olanı içime sinmiyor. O kadar parayı vermişken şundan alalım, yok modeli yüksek olsun, yok değişeni olmasın, yok boyalı olmasın. Tam beğeniyoruz bakmaya gidiyoruz hayal kırıklığı araba pert, başa dönüyoruz. Bu kadar incelersen araba alamazsın tabi. Haaa birde oğlumun kırmızı şimşek sevdası var, almışken kırmızı alayımda Efe'nin de gönlü olsun diye diye kaldık. Kardeşim sağolsun bana yardımcı oluyor, araştırıyor, beğendiklerine gidip bakıyor ama bu seferde eşimle anlaşamıyorlar. Eşimin beğendiğini kardeşim istemiyor, kardeşimin önerdiğini eşim istemiyor. Bu durumda olan gene bana oluyor arabasız kalıyorum. Efe okula gidiyor olmasaydı araba filan aklımda yoktu. Sırf soğukta perişan olmayalım diye istiyorum. Bana sorarsanız bisiklete razıyım o derece yani.

Son zamanlarda sağolsun işten arkadaşım Saylan Abla ve abisi eve kadar bıraktılar. Ama her zaman her zaman olmazki yüzüm kalamdı valla. Eşimin işi olmadığı zaman biraz erken çıkıyor, şirkette bekliyoruz gelip alıyor bizi. Diğer zamanlarda kardeşimle gidiyorum. Acil araba lazım ama araba işi de aceleye gelmiyor işte, parayı kolay kazanmıyoruz ki kolay harcayalım. Adam yazmış 98 modele ondört-onbeş bin. Onüç yaşında araba iki-üç yılda benim kullandığımı düşünürsek. Düşün düşün... işin.:)))

Neyse iyi birşey düşürmek gerekiyor, onun içinde sabredip beklemek icap eder. Hayırlısıyla bir arabam olsun da; geç olsun güç olmasın. Aldıktan sonra bir sorun çıkartmasın, yolda izde bırakmasın beni çocuğumla. Kazasız belasız binmek nasip etsin. Bir de ödeme kolaylığı. Sağımız, solumuz, önümüz, arkamız borç da o bakımdan:)) Borç yiğidin kamçısıdır diye diye geldik bu günlere, hayırlısı olsun.

Efe'de bu arada babasına sitem edip duruyor. "Babacım ne zamandır anneme kıymızı şimşek almıyoysun, alalım alalım diyoysun ama almıyoysun". Oğlum sanki pazardan elma, armut alıyorsun, kolaymı ölye ha diyince araba almak. Çocuk olmak var işte, hayal dünyalarında hemen herşeyi hallediyorlar. Onların dünyasındaki banka hemen para veriyor ama parayı geri istemiyor zannedersem.:))) "Evet oğlum bir türlü alamadı baban bana arabayı" dediğimde "ben sana alıyım annecim" diyor. Oy kıyamam ben oğluma annesini de düşünürmüş. Geçen günde parası olunca bize alacağı şeyleri sıralıyor. Aman allahım neler neler aldı bize. Kuyumcunun önünden geçiyoruz. Tek taş yüzük beğendi ve onu aldı, hem de bir kaçtane "annecim şuda sana çok yakışıy" sağolsun oğlum benim. Babasına araba aldı, kurtarma helikopteri aldı (kendisinin şu sıralar en çok istediği oyuncak). Kendisine de "kahveyengi ayaba" aldı ne alaka onu çözemedim henüz.

Araba konusunda bir iki hafta daha idare etmeyi düşünüyorum. Ama 2012 yılına girmeden aralık ayı içinde halletmem gerekir, yoksa fiyatlar artacak. Hakkımda hayırlısı olsun. Hem yeni yıla arabamla girerim. Yeni yıl hediyesi olur. 

Sabırlı kalalım...